Canon EOS 7D Mark II – test aparatu

Błyskawiczny, personalizowany autofocus, wydajny tryb zdjęć seryjnych, świetna ergonomia – oto trzy najważniejsze wyróżniki lustrzanki Canon EOS 7D Mark II.

Skrótem, czyli wideorecenzja Canon EOS 7D Mark II

• Zobacz inne maniaKalne wideorecenzje na YouTube

Budowa / przyciski / ergonomia

Kilka poprawek i różnicę czuć od razu

EOS 7D Mark II jest sprzętem o charakterystycznej, klasycznej dla lustrzanek bryle. To lustrzanka klasy APS-C – ale co waży, to jej. Aparat nie jest lekki, jak to ma miejsce w przypadku urządzeń amatorskich. 910 gramów (z baterią) przy wymiarach 149 x 112 x 78 mm stawia sprzęt w sąsiedztwie m.in. Nikona D600 czy D610. 7D Mark II jest nawet cięższy, niż jego kuzyn oparty na pełnej klatce – Canon EOS 6D.

Odpowiednia wielkość urządzenia pomogła projektantom w dobrym rozlokowaniu poszczególnych przycisków i czujników. Na froncie aparatu znajdziemy nie tylko spust migawki, ale również odbiornik fal podczerwonych, diodę doświetlającą autofocus, mikrofon, przycisk aktywujący lampę błyskową, przycisk podglądu głębi ostrości czy zwalniający obiektywy z bagnetu. U góry producent wprowadził klasyczne pokrętło trybów (automat, trzy nastawy użytkownika, PASM i bulb), włącznik, gorącą stopkę. Idąc dalej na wschód zobaczymy dodatkowy ekran wyświetlający parametry ekspozycji, dodatkowe pokrętło, przycisk funkcyjny, a także guziki odpowiedzialne za zmianę rodzaju pomiaru światła, balansu bieli, nastaw autofocusu czy czułości ISO. Panel tylny, natomiast, pozwala nam skorzystać z menu, szybkiego przełączenia między trybem RAW/JPEG, ułatwia dostęp do filtrów kreatywnych, pozwala modyfikować wyświetlaną w podglądzie zawartość, wygodnie przełączać się z trybu filmowego na fotograficzny, powiększać dany obszar fotografii czy używać charakterystycznego dla tej marki pokrętła z przyciskiem „SET” na środku. Świetną sprawą jest na pewno widoczny pod „START/STOP” joystick, który dodatkowo otoczono programowalną dźwignią. Dzięki takiemu rozwiązaniu jesteśmy w stanie regulować m.in. pole autofocusu.

[nggallery id=334 template=techmaniak]

Tylna część aparatu to również 3-calowy monitor TFT LCD Clear View II o rozdzielczości 1,04 mln punktów, 100-procentowym pokryciu kadru i stosunku boków 3:2. Komponować obraz możemy też przy użyciu wizjera cechującego się powiększeniem 1,0x (0,63x w ekwiwalencie dla pełnej klatki) i – również – 100-procentowym pokryciem. Plusem jest też mnogość dodatkowych informacji wyświetlanych przez warstwę elektroniczną.

Z prawej strony korpusu znajdziemy slot na karty Compact Flash i SD/SDHC/SDXC. Z lewej, z kolei, za specjalną klapką schowano gniazdo na zewnętrzne, studyjne lampy błyskowe, słuchawki, USB 3.0 wężyk spustowy, opcjonalny mikrofon, widać tu też gniazdo A/V i Mini HDMI.

Od strony jakości wykonania i ergonomii trudno przyczepić się do nowego EOS-a. Wykorzystanie uszczelnianego, magnezowego szkieletu uzasadnia znaczną wagę aparatu, gwarantując przyjemne poczucie solidności i trwałości.

Świetnie wyprofilowano też uchwyt, będący jednym z najbardziej uniwersalnych rozwiązań w tego typu urządzeniach. Co istotne, przyciski w 7D Mark II są większe, niż u jego dwucyfrowych kuzynów – może być to ukłon w stronę fotografów sportowych, którym często zdarza się pracować w rękawiczkach.