Fujifilm X-T1 – pierwsze wrażenia i nasze zdjęcia przykładowe

Aparatów utrzymanych w tej stylistyce nigdy nie będzie na rynku za mało. Jeśli jeszcze dodamy do całości świetną funkcjonalność, dobrą matrycę i wygodny wizjer elektroniczny, to w rezultacie otrzymamy Fujifilm X-T1 – model, który może namieszać.

Aktualizacja: wkrótce opublikujemy pełny test Fujifilm X-T1.

Specyfikacja Fujifilm X-T1

Uszczelniana obudowa

Masa pokręteł zadba o ergonomię

X-T1 jest aparatem uszczelnianym w 80 miejscach, bazującym dodatkowo na magnezowym, wytrzymałym szkielecie. Aparat jest nieco większy od X-E2, ale w dalszym ciągu prezentuje się nienagannie. Sprzęt bardziej przypomina lustrzanki – a nie dalmierze, jak to do tej pory było w przypadku cyfrówek tego producenta.

Aparat może pochwalić się sporą ilością pokręteł umiejscowionych na górnym panelu. To obecnie jedyny bezlusterkowiec, który oddaje użytkownikowi opcję zmiany czułości ISO właśnie w postaci pokrętła; możemy wskazywać wartości od 200 do 6400 lub rozszerzyć je w dół i górę (L, H1, H2). Po prawej stronie widać pokrętło dbające o zmianę czasu otwarcia migawki i pokrętło do modyfikacji kompensacji ekspozycji (w krokach co 1/3 EV). Obok, z kolei, zauważymy spust migawki, dedykowany przycisk do nagrywania filmów i przycisk funkcyjny, programowalny.

Pod pokrętłem ISO znajdziemy jeszcze opcje napędu – takie rozwiązanie przywodzi mi namyśl m.in. zaawansowane lustrzanki Nikona. W podobny sposób rozwiązano też – z prawej strony – kwestię doboru pomiaru światła.

Na tylnym panelu zauważymy nie tylko monitor LCD i kilka przycisków, ale też kolejne pokrętło i sporo miejsca dla kciuka. Idąc od lewej, znajdziemy ikonę kosza i odtwarzania zapisanych zdjęć. Po prawej stronie dużego wizjera elektronicznego Fujifilm umieściło blokadę ekspozycji i autofocusu. Niżej zauważymy guzik opisany jako Focus Assist, potem – dostęp do szybkich ustawień („Q”), wybierak z przyciskiem Menu/OK i kolejny przycisk, odpowiedzialny za rodzaj informacji wyświetlanych na monitorze.

Z lewej strony firma umiejscowiła złącza komunikacyjne, z prawej – slot na karty SD/SDHC/SDXC.

Funkcjonalność

Brat bliźniak X-E2 czy coś więcej?

Głównymi różnicami między X-E2 a X-T1 jest obrotowy wyświetlacz (ale również 3-calowy, o rozdzielczości 1,04 mln punktów) w tym drugim. Nowszy model dysponuje też większym wizjerem, choć bazującym na tej samej rozdzielczości – 2,36 mln punktów.

EVF ma też do zaoferowania tryb Multi Mode, w ramach którego dostajemy dwa obrazy – jeden w naturalnej wielkości, drugi powiększony, dzięki któremu możemy m.in. wygodniej korzystać z funkcji peakingu czy pewniej ręcznie ustalać ostrość. Co więcej, zmiana orientacji z poziomej na pionową przeniesie informacje wyświetlane w wizjerze na dół kadru – cały proces będzie więc wyjątkowo naturalny.

Sercem aparatu jest matryca X-Trans CMOS II dysponująca 16 megapikselami oraz wspomaganiem ze strony procesora EXR II. Zagwarantuje to niski poziom szumów i szybką pracę aparatu – tak było w X-E2, tak samo jest też w X-T1.

W każdym zestawie znajdzie się ponadto niewielka, dedykowana lampa błyskowa, którą możemy zamontować na gorącej stopce aparatu.

Najbardziej rzucającym się w oczy niedostatkiem jest minimalny czas otwarcia migawki – 1/4000 sekundy. Zważywszy na szeroką dostępność jasnych, stałoogniskowych szkieł w ofercie Fuji, decyzja o braku implementacji czasu 1/8000 jest co najmniej dziwna.

Nasze zdjęcia przykładowe

• Zobacz wszystkie zdjęcia przykładowe w naszej galerii na Flickr

Zdjęcia Fujifilm X-T1