Elektronika i optyka

Matryca i jakość zdjęć

Sercem konstrukcji jest często spotykany w urządzeniach tego producenta, procesor Venus Engine HD II. Zajmuje się przetwarzaniem informacji wychwyconych przez światłoczułą matrycę typu CCD (rozmiar 1/2,33 cali), o rozdzielczości 14,5 megapikseli. Maksymalna wielkość uchwyconego zdjęcia to 4.320×3.240 pikseli. Układ optyczny został wyposażony w migawkę umożliwiającą naświetlanie czujnika w zakresie od 60 do 1/2.000 sekundy.

Aparat pozwala nam skorzystać z czułości od ISO 80 do 1.600. W ramach trybu wysokiej czułości istnieje jeszcze możliwość podbicia tej wartości do ISO 6.400. Jakość zdjęć, aż do przekroczenia progu ISO 400 jest bardzo dobra. Przy ISO 800 widać już rozmycie detali (spowodowane działaniem algorytmu odszumiającego), jednakże efekt jest wciąż zadowalający. W przypadku wyższych czułości (1.600 – 6.400) widać zbyt duże zakłócenia, aby swobodnie korzystać z tej opcji bez wyraźnej przyczyny. Zdarzało się mi jednak pracować z gorszymi pod tym względem aparatami. Panasonic LUMIX DMC-FZ45 wypada więc na tle innych kompaktów całkiem dobrze.

Podczas pracy z kompaktem nie zauważyłem problemów z automatycznym balansem bieli. Z reguły korygował ciepło barw bez zarzutów. Nieliczne wyjątki w nietypowych warunkach oświetleniowych oczywiście się zdarzały. Na tym polu urządzenie w żadnym stopniu nie odbiega od konkurencji. Reprodukcja szczegółów jest na bardzo dobrym poziomie w centrum kadru. Jeśli jednak przyjrzymy się narożom zauważymy postępujące rozmycie. Wystarczy się przyjrzeć fakturze fotografowanego obrazu.

Przykładowe ujęcie poniżej prezentuje porównanie szumów na podstawie zaznaczonego wycinka kadru. Więcej fotografii testowych (dostępnych również w pełnej rozdzielczości) znajdziecie w fotoManiaKalnej bazie zdjęć testowych.

Kliknij na obraz poniżej w celu przejścia do pełnowymiarowej prezentacji. Aby następnie zapisać zestawienie na dysku twardym, wybierz opcję Download the Original size.

Optyka

Panasonic Lumix DMC-FZ45 został wyposażony w optykę marki Leica DC VARIO-ELMARIT. To szerokokątny obiektyw złożony z 14 elementów w 10 grupach (w tym 2 soczewki asferyczne, 3 asferyczne powierzchniowe oraz 3 ED). Zakres ogniskowych to 25-600 mm dla filmu 35 mm, przy jasności F2,8-5,2. Daje to spore pole manewru, szczególnie przy fotografowaniu wnętrz. Uważajmy jednak na walące się ściany.

Poza mechanicznym 24-krotnym przybliżeniem możemy skorzystać z cyfrowego 4x, inteligentnego 32x, a także z funkcji EZ. W efekcie, ostatecznie możemy osiągnąć nawet 202-krotne powiększenie. Oczywiście użycie każdego z programowych „podbić” owocuje pogorszeniem jakości fotografii. Ostatecznie warto więc korzystać jedynie z opcji inteligentnego zoomu – automatycznie wyostrza żądany fragment zdjęcia. Zgodnie z zasadą umiaru i w tym przypadku lepiej nie osiągać granicznych wartości.

Przy normalnych ustawieniach, minimalna odległość ostrzenia dla obiektywu wynosi około 30 cm (dla odpowiednika 25 mm). Dostępny jest również tryb Makro, w którym uzyskanie ostrego obrazu jest możliwe od 1 cm.

Przejście od szerokiego do wąskiego kąta, zajmuje kompaktowi około trzy sekundy. Ogólne osiągi optyki mogę określić jako dobre. Potężny zoom nie został przypłacony zbyt wielkimi aberracjami chromatycznymi i dystorsją. Co prawda widać niekiedy efekt „walących się ścian” (zdjęcie poniżej) ale zazwyczaj jest to problem mało istotny dla ostatecznego wyglądu fotografii.

System AF i stabilizacja obrazu

System AF opracowany przez inżynierów Panasonica wypada wyjątkowo dobrze w porównaniu z konkurencją. Do naszej dyspozycji oddano technologię działającą na zasadzie detekcji kontrastu wraz z wspomagającą lampką. Do wyboru mamy szereg opcji:

Średni czas ostrzenia oscyluje w okolicach 1 sekundy. Konkurencja rzadko kiedy może się pochwalić takimi osiągami. Ważną rolę dla funkcjonalności aparatu odgrywa stabilizacja obrazu. Projektanci z kraju kwitnącej wiśni wykorzystali sprawdzony system Power O.I.S. Można go ustawić w trzech różnych konfiguracjach – automatycznej, poziomej oraz pionowej. Redukcja drgań spełnia swoją rolę, kompensując niepewną dłoń użytkownika aparatu. Dzięki temu fotografowanie z ręki jest możliwe nawet przy dłuższych czasach naświetlania (rzędu 1/20 s).

Wyświetlacz

Na tylnym panelu znajdziemy duży wyświetlacz LCD. Jego przekątna posiada długość 3 cali, dzięki czemu zdjęcia na podglądzie są wystarczająco czytelne. Oczywiście bardziej zaawansowane modele konkurencji posiadają rozdzielczość większą niż standardowo oferowana – 230.000 pikseli. Dla wielu ludzi, jednak różnice nie są zauważalne.

Wybierać możemy spośród kilku różnych wariantów podglądu – począwszy od czystego kadru, aż po dodatki typu histogram, wartości przysłony, czas naświetlania, linie pomocnicze, itp. Nie każdy kompakt pozwala na tak rozbudowane dostosowanie wyświetlacza do własnych potrzeb.

Wizjer i dodatkowe wyposażenie

Wizjer umieszczony nad wyświetlaczem jest wystarczająco wysunięty poza skrajnię obudowy, aby jego użytkowanie było komfortowe. Przekątna urządzenia to 0,2 cala, przy rozdzielczości 201.600 pikseli. Podgląd pokrywa kadr w niemal 100%. Oceniam go na mało przydatny. Odwzorowanie obrazu jest na niskim poziomie, a użyteczność o wiele mniejsza niż w przypadku głównego LCD.

Panasonic Lumix DMC-FZ45 niestety nie posiada złącza gorącej stopki. Dlatego też potencjalny użytkownik nie będzie mógł skorzystać z zewnętrznej lampy błyskowej.